Wat zijn de hechtingsomstandigheden en -methoden voor de tussenvoering van kledingstukken?

1. Dezelfde voering heeft verschillende hechtingseffecten op verschillende stoffen. Voordat u een hechtvoering kiest, moet u onderscheiden of het een lijm op lage temperatuur of een peddelvoering op hoge temperatuur is, en ook of het een geweven voering of een niet-geweven voering is.

Onder dezelfde bindingsomstandigheden, als gevolg van de invloed van de vezelsamenstelling van het weefsel, de twist van het garen, de strakheid van de organisatiestructuur, etc. op de bindingssterkte, is het volgende een vergelijking van de pelsterkte van een aantal verschillende stoffen na het verlijmen.

2. De effecten van verschillende textielmaterialen op de temperatuur van het hechtoppervlak zijn: er zijn verschillende stapelmethoden en kenmerken van gesponnen tussenvoering en stoffen. Standaard stapelmethode: dat wil zeggen dat de stof aan de onderkant ligt en de achterkant naar boven, de tussenvoering aan de bovenkant en het hechtoppervlak naar beneden. Het effect van standaard overlappende verbindingen is beter, maar het effect is laag en de stof is gemakkelijk te plakken en te bevlekken.

De vacht vereist de juiste elasticiteit en de kraag van het overhemd moet een kraagvoering van hars kiezen met een zekere mate van stijfheid. De toename van de stijfheid resulteert in een overeenkomstige toename van de stijfheid.

3. Hechtingstijd Het hechtingseffect tussen de tussenvoering en de stof wordt sterk beïnvloed door de tijd, omdat de stroom smeltlijm in de stof verband houdt met de afpelsterkte en de hechtingstijd van een bepaald tijdsproces. De hechting van de twee lagen stof hangt af van de korte tijd dat de smeltlijm de twee lagen met elkaar verbindt. De smeltlijm smelt niet goed en kan niet goed in de stof infiltreren, waardoor de afpelsterkte laag is, maar de perstijd te lang. Een grote hoeveelheid smeltlijm zal in de stof infiltreren en de perstijd moet worden gekozen op basis van de dichtheid en dikte van de stof.

4. Hechtdruk De druk en druktijd tijdens het verlijmen en de druk tijdens het verlijmen zijn hoofdzakelijk bedoeld om de opening tussen de twee lagen stof te elimineren, zodat de smeltlijm door een externe kracht in de stof wordt geperst. De persvorm van de smeltlijm is vlakpersen, waardoor de smeltlijm vanuit de glastoestand (vaste toestand) onder druk wordt gezet totdat deze de stroperige vloeitoestand bereikt. Het verwarmen en persen worden in de tijd gesynchroniseerd omdat de perstijd langer is, waardoor de hechtingssnelheid hoger is dan die van de bandpersmachine, maar gemakkelijk doordringbaar is;

5. De drukvorm van de rollende strijkmachine is lineaire druk. Deze drukmethode houdt in dat de stof en de smeltlijm tegelijkertijd worden verwarmd en tegelijkertijd door de oven gaan. Omdat de twee lagen niet-gebonden stoffen op dit moment niet stevig aan elkaar zijn bevestigd tijdens het verwarmen, kan de tussenliggende smeltlijm niet goed aan de stof worden gehecht, zodat de rollenbandpersmachine (behalve die met voorpersen en voorverwarmen) niet zo is sterk als de plaat die drukt en hecht, en het effect is duidelijker op moeilijk te plakken stoffen.